Data podpisania umowy o dofinansowanie: 30 czerwca 2020 r.

Uzdrowisko Inowrocław posiada bogatą historię, która sięga 1875 roku, gdy z inicjatywy doktora Zygmunta Wilkońskiego powstały „Solanki inowrocławskie”. Pod koniec XIX wieku gestorem uzdrowiska zostało Miasto i przez kolejne lata prowadziło rozbudowę kompleksu o nowe obiekty. Szczególnym okresem rozwoju Solanek było dwudziestolecie międzywojenne, kiedy pobudowano muszlę koncertową, Zakład Kąpieli Borowinowych, Zakład Wodoleczniczy oraz powiększono powierzchnię parku. W poprzednim okresie programowania 2007-2013, władze miasta przy współfinansowaniu ze środków unijnych zrewitalizowały historyczną część Parku Solankowego oraz powiększyły jego obszar o 30 ha. Na nowych terenach pobudowano sieć alejek spacerowych i ścieżek rowerowych, wybudowano staw z mostkiem, plażą oraz ogólnodostępną altanę z czterema miejscami do grillowania. W okolicy tężni solankowej powstały Ogrody Zapachów. Uzdrowisko Inowrocław w ostatnich latach przed pandemią Covid-19 przyjmowało około 40 tys. kuracjuszy rocznie.

Projekt polegał na:

1. remoncie tężni solankowej;

2. budowie parkingu w rejonie tężni przy ul. Bocznej;

3. uzupełnieniu oświetlenia wokół tężni;

4. zakupie i montażu elementów małej architektury, m.in. koszy i ławek;

5. rekultywacji terenu zielonego wokół tężni wraz z zagospodarowaniem placu wewnątrz tężni.

Projekt był kontynuacją szeroko zakrojonych działań podejmowanych w poprzednim okresie programowania i miał charakter infrastrukturalny. Jego realizacja przyczyniła się do poprawy funkcjonalności oraz estetyki infrastruktury turystyczno-uzdrowiskowej w Inowrocławiu. Tężnie Solankowe, będące symbolem inowrocławskiego uzdrowiska wymagały przeprowadzenia prac remontowych związanych z wymianą drewnianych elementów konstrukcyjnych oraz tarniny. Stan techniczny segmentów tężni przed realizacją projektu był niezadowalający, gdyż ograniczał jego funkcje turystyczno - uzdrowiskowe, a drewniane konstrukcje z czasem mogły stwarzać niebezpieczeństwo. W celu zwiększenia funkcjonalności tego terenu niezbędne było wyposażenie terenu wokół tężni w ławki, leżaki, kosze na odpadki, nową tablicę z walorami tężni.

Pilnej interwencji wymagała sytuacja parkingowa na terenie strefy uzdrowiskowej. Konieczna była budowa parkingu dla samochodów osobowych przy tężniach wraz z drogą dojazdową i oświetleniem, ponieważ w infrastrukturze około uzdrowiskowej brakuje miejsc parkingowych. Budowa parkingu na 49 samochodów osobowych pozwoliła częściowo rozwiązać problem parkowania w strefie uzdrowiskowej.

W ramach projektu wykonano również rekultywację terenów zielonych okalających teren tężni solankowej, w wykorzystaniem roślin odpornych na działanie solanki wykorzystywanej do działalności leczniczej tężni.

Celem głównym projektu jest Rozwój potencjału endogenicznego Miasta Inowrocław, który będzie realizowany poprzez cele szczegółowe tj. wzrost liczby kuracjuszy i turystów odwiedzających Inowrocław, podniesienie atrakcyjności Miasta, poprawa wizerunku Miasta, wzrost zadowolenia mieszkańców Miasta, zwiększenie aktywności gospodarczej
i inwestycyjnej Miasta.