Główne założenia dokumentu to: lepsza współpraca między organami krajowymi w zakresie opodatkowania handlu cyfrowego, szybsza wymiana informacji pomiędzy organami podatkowymi, obowiązek rejestracji działalności platform w kraju członkowskim UE, w którym prowadzona jest istotna część działalności oraz mechanizm umożliwiający stosowanie zharmonizowanych sankcji wobec platform nie wypełniających swoich obowiązków sprawozdawczych.

Za rezolucją głosowało 568 europosłów, 63 było przeciw a 64 wstrzymało się od głosu.

Zgodnie z rezolucją ustawodawstwo unijne powinno zobowiązać platformy cyfrowe spoza UE do rejestracji i zgłaszania swojej działalności na jednolitym rynku w jednym państwie członkowskim, przy czym powinno to być państwo, w którym prowadzą one znaczącą  działalność gospodarczą. Ponadto posłowie zgodzili się co do konieczności wprowadzenia zharmonizowanych sankcji dla platform, które nie wypełniają swoich obowiązków sprawozdawczych.

„Unia i państwa członkowskie powinny zapewnić zharmonizowany system kar i sankcji obowiązujący w całej Unii, aby zapobiec wykorzystywaniu przez operatorów platform luk prawnych i różnic między systemami podatkowymi państw członkowskich. Jeżeli dochodzi do naruszenia przepisów, należy rozważyć kary finansowe i wykluczenie z udziału w zamówieniach publicznych. W skrajnych i powtarzających się przypadkach powinna istnieć możliwość cofnięcia operatorowi platformy zezwolenia na prowadzenie działalności” – czytamy w stosownym fragmencie rezolucji.

Europosłowie postulują również wprowadzenie przepisu zobowiązującego organ podatkowy, do którego wpłynął wniosek o udzielenie informacji, do ich przekazania nie później niż w ciągu trzech miesięcy od daty otrzymania wniosku (zamiast proponowanych obecnie sześciu). Do końca 2022 r. Komisja powinna też złożyć sprawozdanie oceniające skuteczność systemu w poszczególnych krajach, w tym skuteczność wymiany informacji oraz przedstawić konkretne wnioski, w tym wnioski ustawodawcze, w celu jej ulepszenia.

Kolejny postulat eurodeputowanych dotyczy zakresu automatycznej i obowiązkowej wymiany informacji. Zgodnie z rezolucję organ podatkowy powinien automatycznie przekazywać organowi innego państwa członkowskiego „wszelkie informacje, którymi dysponuje lub które mógłby w uzasadniony sposób udostępnić”.

Od 1 stycznia 2022 r. Państwa członkowskie nie powinny też zawierać żadnych nowych dwustronnych ani wielostronnych uprzednich porozumień cenowych z państwami trzecimi, które nie zezwalałyby na ujawnianie informacji organom podatkowym innych państw członkowskich.

„Rozszerzenie dyrektywy zamknie jedną lukę, ale inne pozostaną szeroko otwarte. Wymiana informacji będzie skuteczna dopiero wtedy, gdy wszystkie rodzaje dochodów i aktywów będą konsekwentnie objęte niniejszą dyrektywą. Niestety Rada ustaliła już swoje stanowisko, nie czekając na propozycje Parlamentu Europejskiego i postanowiła odłożyć wdrażanie usprawnień o rok do stycznia 2023 r. Zrezygnowanie z pilnie potrzebnych wpływów podatkowych w czasie kryzysu jest nieodpowiedzialne. Komisja musi poważnie potraktować swoją odpowiedzialność w okresie deficytu publicznego i zaproponować zdecydowany przegląd dyrektywy” – skomentował europoseł sprawozdawca Sven Giegold (Niemcy).

mam/