Porozumienie zawarte we wtorek wieczorem między negocjatorami Parlamentu Europejskiego i Rady UE ustanawia przepisy, które wymagają od międzynarodowych korporacji i ich spółek zależnych o rocznych dochodach przekraczających 750 mln euro i działających w więcej niż jednym kraju, publikowania i udostępniania kwot podatków, jakie płacą w każdym państwie członkowskim. Informacje będą również musiały zostać udostępnione w internecie przy użyciu wspólnego szablonu oraz w formacie do odczytu maszynowego.

Aby ułatwić korzystanie z przekazywanych informacji i zwiększyć przejrzystość, przekazane dane będą musiały zostać rozbite na konkretne pozycje, w tym charakter działalności firmy, liczbę pracowników etatowych, wysokość zysku lub straty przed opodatkowaniem podatkiem dochodowym, kwotę naliczonego i zapłaconego podatku dochodowego oraz skumulowanych zarobków.

Spółki zależne lub oddziały, które znajdują się poniżej progu przychodów, będą również zobowiązane do zgłaszania, jeśli uzna się, że istnieją tylko po to, aby pomóc firmie uniknąć wymogów sprawozdawczych.

Niektóre przepisy dają przedsiębiorstwom wielonarodowym swobodę czasowego zwolnienia z części wymogów sprawozdawczych, ale są one mocno ograniczone.

Sprawozdania dotyczące przejrzystości podatkowej powinny również obejmować unijny wykaz jurysdykcji spoza UE niechętnych współpracy podatkowej, czyli krajów znajdujących się na tak zwanych unijnych „czarnych” i „szarych” listach. Chociaż posłowie do PE chcieli mocniejszych zapisów przeciwdziałających przenoszeniu zysków do rajów podatkowych spoza UE, nowe przepisy mają rzucić więcej światła na utratę podatków na rzecz tych rajów.

W styczniu 2021 r. Parlament Europejski zgodził się, że 6 z 20 największych rajów podatkowych to kraje UE. Ponadto z badania przeprowadzonego przez dyrektora Obserwatorium Podatkowego UE wynika, że ​​około 80 proc. zysków przenoszonych w UE jest przenoszonych do unijnych rajów podatkowych, przede wszystkim przede wszystkim Irlandii, Luksemburga i Holandii.

Jednym z najtrudniejszych punktów dla negocjatorów była pełna dezagregacja sprawozdawczości kraj po kraju. Negocjatorzy Parlamentu podkreślili, że przepisy te są pierwszym krokiem do osiągnięcia przejrzystości podatkowej, zapewniając solidną klauzulę przeglądową, która umożliwia przegląd przepisów w ciągu czterech lat i ich przedłużenie po dokonaniu oceny.

Główna negocjator PE, austriacka europosłanka Evelyn Regner powiedziała, że umowa oznacza znaczący krok w kierunku przejrzystości podatkowej. „Dzięki publicznej dyrektywie w sprawie sprawozdawczości w podziale na kraje – która zobowiązuje duże korporacje działające w UE do ujawniania swoich informacji podatkowych – odpowiedzieliśmy na apele społeczeństwa o większą przejrzystość podatkową. Parlament walczył o wdrożenie tej dyrektywy od ponad pięciu lat i dzisiaj udało nam się wreszcie dojść do porozumienia z Radą. Dzięki tej umowie położyliśmy podwaliny pod przejrzystość podatkową w UE, a to dopiero początek” – zaznaczyła.

Tekst musi teraz zostać zatwierdzony przez Komisję Gospodarczą, Monetarną i Prawną PE oraz cały Parlament, a także Radę UE. Głosowanie na posiedzeniu plenarnym ma nastąpić po wakacyjnej przerwie.

kic/