Kandydatów może przedstawić grupa polityczna lub grupa conajmniej 38 posłów. Następnie odbywa się głosowanie tajne. Zwycięża kandydat, który uzyska bezwględną większość oddanych głosów. Mogą odbyć się maksymalnie cztery tury głosowania - jeśli po trzech turach żadnemu kandydatowi nie uda się uzyskać większości, do czwartej tury przechodzą tylko dwaj kandydaci, którzy otrzymali najwięcej głosów w poprzedniej turze.

Przebieg głosowania

Do roku 1979 przewodniczących PE wybierano co rok lub co dwa lata. Od pierwszych wyborów powszechnych do PE w 1979 r. przewodniczącego wybiera się na okres trwający dwa i pół roku z możliwością ponownego wyboru. Podczas każdej kadencji parlamentarnej pierwsze wybory odbywają się zazwyczaj w lipcu, bezpośrednio po wyborze nowego składu Parlamentu, a drugie, śródokresowe wybory – dwa i pół roku
później, w styczniu.

Zgodnie z art. 14 ust. 4 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) Parlament Europejski wybiera swojego przewodniczącego spośród własnych posłów. Procedurę obecnych wyborów określono w Regulaminie Parlamentu w postaci zmienionej i obowiązującej od początku sesji plenarnej rozpoczynającej się w dniu 16 stycznia 2017 r.

Przewodniczącego wybiera się w oparciu o nominacje, które można składać przed każdym głosowaniem za zgodą nominowanych. Propozycje nominacji pochodzą od grup politycznych, ale mogą również pochodzić od grupy posłów osiągającej co najmniej tzw. małe kworum, czyli jedną dwudziestą (38) posłów do PE (art. 15 i 168a). Wcześniejszy art. 15, który obowiązywał do dnia 15 stycznia 2017 r., stanowił, że wsparcia
nominacjom mogą udzielać grupy polityczne lub co najmniej 40 posłów.

Podczas pierwszego posiedzenia plenarnego po wyborze nowego składu Parlamentu lub na posiedzeniu, którego celem jest wybór przewodniczącego w wyborach śródokresowych, procedurę wyboru prowadzi
ustępujący przewodniczący lub jeden z wiceprzewodniczących w porządku pierwszeństwa, a w przypadku ich nieobecności – poseł najdłużej sprawujący swój mandat (art. 14). Parlament nie podejmuje żadnych innych działań do czasu zakończenia procedury wyboru nowego przewodniczącego (art. 14 ust. 2).

Głosowanie jest tajne. Wcześniejszy art. 15 przewidywał, że jeżeli liczba kandydatów w wyborach przewodniczącego, wiceprzewodniczących i kwestorów jest niższa od liczby stanowisk pozostających do obsadzenia lub jej równa, wyboru można dokonać przez aklamację, natomiast nowy art. 15 stanowi, że w takiej sytuacji wyboru dokonuje się przez aklamację. Nowy artykuł przewiduje jednak również, że grupa posłów lub grupa polityczna (bądź grupy polityczne) zapewniająca tzw. duże kworum, czyli obejmująca jedną piątą posłów, może złożyć wniosek o przeprowadzenie tajnego głosowania (jest jednak mało prawdopodobne, aby zapis ten miał zastosowanie do wyborów przewodniczącego, w których tradycyjnie o urząd ten ubiega się więcej niż jeden kandydat).

Przewodniczącego wybiera się bezwzględną większością oddanych głosów (nie bezwzględną większością posłów). Głosy wstrzymujące się oraz głosy nieważne nie liczą się. W art. 16 przewiduje się nie więcej niż
cztery rundy głosowania. Jeżeli po trzecim głosowaniu nie osiągnięto bezwzględnej większości, czwarte głosowanie ogranicza się do dwóch kandydatów, którzy w trzecim głosowaniu otrzymali najwyższą liczbę
głosów, a osiągnięcie zwykłej większości wystarczy do ogłoszenia wyniku. W przypadku oddania równej liczby głosów na obydwu kandydatów podczas czwartego głosowania art. 16 ust. 1 stanowi, że zwycięzcą jest starszy kandydat.

Podczas wyboru przewodniczącego, wiceprzewodniczących i kwestorów wskazane jest zapewnienie sprawiedliwej reprezentacji opcji politycznych, a także równowagi geograficznej i – zgodnie ze zmienionym art. 15 ust. 2 – równowagi płci. Wybrany przewodniczący jest jedyną osobą upoważnioną do wygłoszenia przemówienia inauguracyjnego.



Zadania przewodniczącego

Przewodniczący kieruje wszystkimi działaniami Parlamentu, prowadzi posiedzenia oraz reprezentuje Parlament w kontaktach z innymi instytucjami UE oraz światem zewnętrznym. Może przekazać niektóre obowiązki 14 wiceprzewodniczącym, którzy również zostaną wybrani podczas pierwszej sesji plenarnej. Kadencja przewodniczącego trwa dwa i pół roku. Można piastować to stanowisko więcej niż raz.
 

Lista dotychczasowych przewodniczących Parlamentu Europejskiego:

Zgromadzenie:

Paul Henri Spaak (Belgia) 1952-1953
Alcide De Gasperi (Włochy) 1954
Giuseppe Pella (Włochy) 1954-1956
Hans Furler (RFN) 1956-1958
Zgromadzenie Parlamentarne (dla EWWiS, EWG i Euratom):

Robert Schuman (Francja) 1958-1960<
Hans Furler (RFN) 1960-1962
Parlament:

Gaetano Martino (Włochy) 1962-1964
Jean Duvieusart (Belgia) 1964-1965
Victor Leemans (Belgia) 1965-1966
Alain Poher (Francja) 1966-1969
Mario Scelba (Włochy) 1969-1971
Walter Behrendt (RFN) 1971-1973
Cornelis Berkhouwer (Holandia) 1973-1975
Georges Spenale (Francja) 1975-1977
Emilio Colombo (Włochy) 1977-1979
Parlament wybierany w bezpośrednich wyborach:

Simone Veil (Francja) 1979-1982
Piet Dankert (Holandia) 1982-1984
Pierre Pflimlin (Francja) 1984-1987
Charles Henry Plumb (W. Brytania) 1987-1989
Enrique Baron Crespo (Hiszpania) 1989-1992
Egon Klepsch (Niemcy) 1992-1994
Klaus Haensch (Niemcy) 1994-1997
Jose Maria Gil-Robles (Hiszpania) 1997-1999
Nicole Fontaine (Francja) 1999-2002
Pat Cox (Irlandia) 2002-2004
Josep Borrell (Hiszpania) 2004-2007
Hans-Gert Poettering (Niemcy) 2007-2009
Jerzy Buzek (Polska) 2009-2012
Martin Schulz (Niemcy) 2012-2014
Gianni Pittella (pełniący obowiązki - Włochy) 2014
Martin Schulz (Niemcy) 2014–2017
Antonio Tajani (Włochy) od 2017 -

mp/