Projekt sprawozdania z inicjatywy ustawodawczej w tej sprawie został przyjęty 76 głosami za, przy 8 głosach przeciw i 8 wstrzymujących się. Dokument stwierdza, że w UE brakuje ram prawnych do zwalczania cyberprzemocy ze względu na płeć, a także skutecznych mechanizmów ochrony i wsparcia dla ofiar, pomimo gwałtownego nasilenia seksistowskiej cyberprzemocy podczas pandemii COVID-19.

Z przywołanych w komunikacie komisji danych wynika, że siedem na dziesięć kobiet doświadczyło cyberprześladowania. Europosłowie podkreślili przy tym, że ten rodzaj agresji nadzwyczaj łatwo przenosi się z internetu do świata realnego, co skutkuje ekstremalnie groźnymi konsekwencjami dla osób takich jak kobiety imigrantki, kobiety należące do mniejszości narodowych, osoby identyfikujące się jako LGBTIQ i nastolatki.

Europosłowie wezwali do przyjęcia dyrektywy unijnej, która ustanowi wspólną definicję karnoprawną cyberprzemocy ze względu na płeć oraz zharmonizuje sankcje wobec przestępców na poziomie całej Wspólnoty. Dyrektywa powinna również obejmować środki promujące i wspierające działania prewencyjne prowadzone przez państwa członkowskie, a także szczegółowe przepisy mające na celu ochronę, wsparcie i zapewnienie zadośćuczynienia ofiarom cyberprzemocy na tle seksistowskim.

Z zadowoleniem przyjmując zobowiązanie Komisji Europejskiej w ramach strategii LGBTIQ na rzecz równości na lata 2020-2025 do rozszerzenia wykazu „przestępstw UE” na mocy art. 83 ust. 1 TFUE (tj. szczególnie poważnych przestępstw o wymiarze transgranicznym) o przestępstwa z nienawiści i mowę nienawiści, w tym wobec osób LGBTIQ, projekt tekstu wzywa Radę do uczynienia tego samego w odniesieniu do przemocy ze względu na płeć.

Niewyczerpujący wykaz różnych form cyberprzemocy ze względu na płeć, które powinny zostać objęte nową dyrektywą, obejmuje: cybernękanie; cyberprześladowanie; naruszenia prywatności; nagrywanie i udostępnianie obrazów napaści na tle seksualnym; zdalne sterowanie lub nadzór (w tym przez aplikacje szpiegowskie); groźby i wezwania do przemocy; seksistowską mowę nienawiści; nakłanianie do samookaleczenia; uszkodzenie komputera; bezprawny dostęp do wiadomości lub kont w mediach społecznościowych; naruszenie zakazów komunikacji nałożonych nakazami sądowymi; oraz handel ludźmi.

Sprawozdanie zostanie poddane pod głosowanie na posiedzeniu plenarnym Parlamentu Europejskiego w grudniu 2021 r.

mam/