Jak wynika z danych unijnego urzędu statystycznego, w tym samym czasie 35 proc. dzieci w UE pozostawało pod formalną opieką przez co najmniej jedną godzinę tygodniowo, a jedna czwarta - pod opieką swoich dziadków, innych krewnych lub zawodowych opiekunów dziecięcych.

Eurostat wskazał w komunikacie, że pandemia COVID-19 przyniosła zmiany w organizacji opieki nad dziećmi w 2020 roku. Dostępne dane pozwalają na razie prześledzić, jak  zorganizowano opiekę nad małymi dziećmi w UE przed lockdownem i zamknięciem placówek opiekuńczych.

Z informacji tych wynika, że odsetek dzieci poniżej trzeciego roku życia, którymi opiekowali się wyłącznie rodzice, różnił się znacznie w poszczególnych państwach członkowskich UE, od niskiego poziomu 21 proc. w Holandii i 23 proc. w Portugalii do 61 proc. w Chorwacji i Słowacji, 64 proc. na Łotwie, osiągając szczyt 70 proc. w Bułgarii.

Polska w tym zestawieniu znalazła się na dziewiątym miejscu - 57,6 proc. dzieci w wieku poniżej trzech lat w naszym kraju pozostawało wyłącznie pod opieką rodziców. Wyższy odsetek odnotowano między innymi w Niemczech i w  Finlandii (58,4 proc.).

Ponad jedna trzecia dzieci poniżej trzeciego roku życia objętych formalną opieką

Około jedna trzecia dzieci (35 proc.) w UE była objęta formalną opieką nad dziećmi, z czego 22 proc. przez ponad 30 godzin tygodniowo.

Wśród państw członkowskich UE największy udział miała Dania, w której dwie trzecie (66 proc.) dzieci otrzymywało co najmniej godzinę formalnej opieki tygodniowo, a następnie Holandia (65 proc.), Luksemburg (60 proc.) i Hiszpania (57 proc.).

Na drugim końcu skali znalazły się: Czechy (6 proc.), Słowacja (7 proc.), Polska (10 proc.), Rumunia (14 proc.) i Chorwacja (16 proc.).

Jedna czwarta dzieci objętych innymi rodzajami opieki

Inne rodzaje opieki nad dziećmi obejmują opiekę profesjonalnej opiekunki do dzieci lub dziadków, innych członków gospodarstwa domowego (z wyłączeniem rodziców), innych krewnych, przyjaciół lub sąsiadów. Nieco ponad 7 proc. dzieci poniżej trzeciego roku życia w UE przebywało w tego rodzaju opiece przez co najmniej 30 godzin tygodniowo i dodatkowe 19 proc. dzieci przez mniej niż 30 godzin tygodniowo, łącznie 26 proc.

W Polsce innymi rodzajami opieki objętych było 36,1 proc. dzieci, z czego 24,8 proc. poniżej 30 godzin w tygodniu.

Równowaga pomiędzy życiem rodzinnym i zawodowym

W 2019 r. Parlament Europejski przyjął przepisy dotyczące urlopu ojcowskiego i niezbywalnego urlopu rodzicielskiego. Przepisy określiły minimalne wymogi, które muszą spełnić wszystkie państwa członkowskie, aby zwiększyć reprezentację kobiet na rynku pracy oraz wzmocnić rolę ojca w rodzinie. Według Parlamentu Europejskiego, pracujący rodzice i opiekunowie powinni mieć możliwość dostosowania czasu pracy, w tym, w miarę możliwości, poprzez pracę na odległość lub elastyczne harmonogramy.

PE wskazał, że rozpatrując wnioski o możliwość dostosowania czasu pracy, pracodawcy powinni brać pod uwagę nie tylko własne zasoby i możliwości operacyjne, ale również szczególne potrzeby rodziców dzieci niepełnosprawnych i długotrwale chorych oraz rodziców samotnie wychowujących dzieci.

Państwa członkowskie mają trzy lata na dostosowanie się do tych przepisów – muszą to zrobić do połowy 2022 r.

kic/